Reanne was, onder begeleiding van Derk, aanwezig als projectmanager bij de verhuizing van de filterpers van Henkel. Hoe dit is gegaan vertelt ze:
“Eerder dit jaar klopte Derk bij mij aan met de vraag of wij een nieuwe plek konden regelen voor de filterpers die, buiten gebruik, bij Henkel in de fabriek stond. Nou heb ik niet een breed scala aan technische kennis, dus mijn eerste gedachte was… Wat is een filterpers?
In het kort is het een gigantisch ding, wat vaste stof uit vloeistof filtert. Oké, daar kan ik voorlopig wel wat mee.
Het duurde even en we hadden een nieuwe bestemming voor dit mooie bakbeest. Gelukkig! Het is ook wat om het voor oud ijzer weg te doen, terwijl het nog een mooie tijd mee kan.
Vervolgens kwam Derk bij me; “Zeg, je bent er nu al zo bij betrokken. Lijkt het je niet wat om de verhuizing verder op poten te zetten en dit project te begeleiden?.. Het is een mooi eerste project om mee te beginnen”.
Daar hoefde ik niet lang over na te denken… JA! Graag zelfs ?. Machtig interessant om daarbij aanwezig te mogen zijn en het in goede banen te leiden.
Het was spannend, maar gelukkig kreeg ik de juiste coaching en begeleiding van Derk. Hij vertelde me dat er drie belangrijke stappen waren die er moesten gebeuren:
- De filterpers moet worden losgekoppeld van elektra en water
- Vervolgens moet de machine gedemonteerd en naar buiten geplaatst worden
- Tot slot het laden en transporteren van de machine naar de nieuwe locatie
Hoe hebben we dit aangepakt?
De dag zelf:
Om 6:30 waren Derk en ik aanwezig, we hebben eerst maar eens een goeie bak koffie gepakt. Samen hebben we de dag doorgenomen, zodat duidelijk was wat er allemaal moest gebeuren en door wie.
Stipt om 7:00 stonden ‘Abram Woltjer Industriële Dienstverlening’ en Marcel klaar om aan de slag te gaan. Wel moesten we er eerst voor zorgen dat de nodige werkvergunningen besproken en ondertekend werden. Daarna konden we de fabrieksvloer op, om aan dit mooie project te beginnen.
Marcel begon op de hoogwerker de machine los te koppelen van water en elektra. Ondertussen begon Woltjer met het verwijderen van de veiligheidspalen die voor de machine stonden. Af en toe liep ik even naar kantoor om met Derk de voortgang te bespreken. Voor ik het wist stond de machine al buiten om 13:30. Niet normaal hoe snel en soepel dit ging, knap staaltje werk mannen!
Op dat moment kwam ook Sterenborg aanrijden, die ons hielp bij het transporteren van de machine. Man, man, man…. Wat gaat dit soepel allemaal, geweldig!
Tot dat je erachter komt, dat de machine zwaarder is dan geschat. Waar hij werd geschat op een lichte 8 ton, woog die in werkelijkheid eerder 12 ton. Ik merk dat ogen mijn kant op gaan..
Lichte paniek bekroop me. Jaa, dit kan dus ook gebeuren en nu moet ik ervoor zorgen dat het opgelost wordt. Hmm… wat nu?
Ik kijk naar René Sterenborg en denk, als er iemand wat van transport weet dan ben jij het! Toen kwam de vraag, kunnen we dit oplossen en wanneer zou dat lukken?
Gelijk werden er belletjes gepleegd en stond er binnen no-time een extra kraan, waardoor de filterpers geladen kon worden. Geweldig wat een teamwork!
Wat heb ik hiervan geleerd?
Een heleboel om eerlijk te zijn. Ik weet o.a. nu dat het belangrijk is vooraf de juiste vragen te stellen. Dat scheelt extra telefoontjes (sorry Woltjer en bedankt voor je geduld en begrip ?).
Ook is het belangrijk om kalm te blijven wanneer de situatie veranderd. Dingen lopen vaak net wat anders dan gepland, maar er is altijd een oplossing.
Wat ik het allermooiste vond aan deze dag, was om te zien hoe iedereen samen werkte. Naast dat er vakkundig werd gewerkt en alles tot in de puntjes super was uitgevoerd, vond ik het een hele gezellige dag. Ik ben blij dat we dit met z’n allen tot een goed einde hebben weten te brengen. Zonder jullie: Frank, Woltjer, Sterenborg, Marcel, Jan, René en Derk was dit nooit gelukt. Bedankt en op naar het volgende project!
